Αυτή την εποχή που διανύουμε, δηλαδή την Άνοιξη μαζί με τα φυτά που ξυπνούν από το χειμωνιάτικο «ύπνο» τους κι ανθίζουν, παράλληλα ανθίζουν κι οι αλλεργίες, οι οποίες ταλαιπωρούν πάρα πολλούς συνανθρώπους μας.

Πως λειτουργεί όμως αυτός ο μηχανισμός των αλλεργιών, στον οργανισμό μας;

Σχετίζονται με το ανοσοποιητικό κι ενώ δεν υπάρχει «αυτοφαγία», υφίσταται η υπερβολική αντίδρασή του σε αβλαβείς ουσίες, που εκλαμβάνει ως επικίνδυνες. Ενεργοποιούνται αμέσως τα λεμφοκύτταρα (Τ & Β) και τα μακροφάγα σχηματίζοντας αντισώματα, που ενώνονται με την αλλεργιογόνα ουσία και τα ονομάζουμε ανοσοσφαιρίνες (Ig). Αυτές έχουν στόχο να καταστρέφουν τους επικίνδυνους εισβολείς στον οργανισμό μας.

Οι ανοσοσφαιρίνες είναι η IgA, η IgG, η IgD, η IgM αλλά και η IgE, η οποία είναι η κύρια υπεύθυνη για την εκδήλωση αλλεργίας, γιατί προσκολλάται στα μαστοκύτταρα που βρίσκονται κυρίως σε μάτια, μύτη, πνεύμονες, δέρμα και γαστρεντερικό, ώστε να εντοπίσουν τον «εισβολέα» στις βασικές «εισόδους» του στο οργανισμό μας. Μόλις λοιπόν τον αντιληφθούν ενώνονται μαζί του, δίνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα στα μαστοκύτταρα να εκκρίνουν μια ορμόνη, την ισταμίνη, που όταν υπερεκκρίνεται προκαλεί αλλεργίες. 

Τα μαστοκύτταρα προκαλούν κυρίως τα συμπτώματα στην αρχική φάση που κρατά σχεδόν 2 ώρες. Μετά όμως από 6 ώρες περίπου, ακολουθεί η όψιμη φάση που προκαλείται από εξειδικευμένα λεμφοκύτταρα, βασεόφιλα, ηωσινόφιλα κλπ, απελευθερώνοντας ισχυρά δηλητήρια (κυτοκίνες – χυμοκίνες), με στόχο βέβαια να κατανικήσουν μ’ αυτό το «χημικό πόλεμο», κάθε ίχνος επικίνδυνου μικροοργανισμού. Στην περίπτωση ωστόσο των αλλεργικών επειδή δεν υπάρχει πραγματικός «εισβολέας», η ισχυρή αυτή αντίδραση χτυπάει τον ίδιο μας τον οργανισμό.

Όσο η δράση της ισταμίνης συνεχίζεται, αυξάνει επίσης η διάρκεια και η ένταση της φλεγμονής. Ωστόσο οι κυτοκίνες (επειδή είναι σαφώς πιο ισχυρές), προκαλούν τα αλλεργικά συμπτώματα σε βάθος χρόνου (καθυστερημένη φάση), με αποτέλεσμα η αλλεργία να σχετίζεται με φλεγμονές χρόνιου χαρακτήρα, ακόμη και αν πάψει η έκθεση στο αλλεργιογόνο. Όσο βέβαια περνά ο καιρός και ξαναέρθουμε σε επαφή με το αλλεργιογόνο, τότε πυροδοτείται εκ νέου όλος αυτός ο μηχανισμός, η λεγόμενη «πορεία» της αλλεργίας, δημιουργώντας εξάπλωση και ιστορικό αλλεργίας.

Θεραπεία;

Μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, από περιβαλλοντικούς, διατροφικούς, ακόμα και συναισθηματικούς λόγους, προκαλώντας φλεγμονές που τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από αλλεργίες. Βασική θεραπευτική αγωγή δίνεται μόνο από το γιατρό, κατόπιν διάγνωσης των αλλεργιογόνων με ειδικές εξετάσεις. 

Ο τρόπος που εμείς διατροφικά μπορούμε κάπως να βοηθήσουμε την κατάσταση, μειώνοντας ίσως σε κάποιες περιπτώσεις, ορισμένα από τα συμπτώματα είναι η κατανάλωση άφθονου νερού (πάνω από 2 λίτρα/ ημέρα), καθώς το νερό λειτουργεί ως φυσικό αντιισταμινικό, ιδιαίτερα μάλιστα όταν συνοδεύεται αντίστοιχα και με περιορισμό του αλατιού. Επίσης σημαντικά σε ότι αφορά τη διατροφή μας, είναι η επάρκεια σε πρωτεΐνες, μονοακόρεστα & Ω3 λιπαρά, βιταμίνες (D, C, β-καροτένιο, Ε), Se, Zn, αντιοξειδωτικά & προβιοτικά.